ای بابا کسی چه میداند
شاید روزی به قبرستان بروی برای دیدار امواتت از کنار قبرهای خالی بگذری که روز یکی از همان ها متعلق به توخواهد بود
شاید روزی برسد بی هواآنگاه که کاملا درافکارت غرق شده ای از کنار شریک زندگی ات عبور کنی بی آنکه بدانی
شاید روزی برسدکه خوشحال وشاد از خیابانی عبور کنی که قراراست سال ها بعد درآنجا طی تصادفی جان دهی وبادنیا وداع کنی
شاید.....
آه خدای من این دنیا چقدر کوچک است
وماانسان ها کوچکتر....
زندگی رابازنده بودن اشتباه نگیریم
(اهورانوشت بدون ذکرمنبع ممنوع)
زندگی یک چمدان است که می آوریش
بار و بندیل سبک می کنی و می بریش
خودکشی،مرگ قشنگی که به آن دل بستم
دسته کم هر دو سه شب سیر به فکرش هستم
گاه و بیگاه پُر از پنجره های خطرم
به سَرم می زند این مرتبه حتما بپرم
گاه و بیگاه شقیقه ست و تفنگی که منم
قرص ماهی که تو باشی و پلنگی که منم
چمدان دست تو و ترس به چشمان من است
این غم انگیزترین حالت غمگین شدن است
قبل رفتن دو سه خط فحش بده،داد بکش
هی تکانم بده،نفرین کن و فریاد بکش
قبل رفتن بگذار از تهِ دل آه شوم
طوری از ریشه بکش
ارّه که کوتاه شوم
(علیرضاآذر)
سلام
ایدفعه میخوام متنی طولانی بنویسم
حوصله داشتیدبخونید ارزششو داره
خواندن=قبول مسئولیت انسانیت
**************************
اسیر این دنیای مجازی شدیم
میدونید چرا چون آدمای دنیای واقعیمون بویی از حقیقی بودن نبردن انقدر تنهامون گذاشتن که گفتیم بذارید این مجازی هارو هم تست کنیم شاید بتون تنهایی هامون رو باهاشون پر کنیم ،شاید ارزش همراهی داشته باشن
انقدر از دنیای حقیقیمون فاصله گرفتیم که انسانیت فراموشمون شد
بی چشم ورو شدیم محبت های دیگران جلوی چشمامون ذره ذره رنگ باخت وما فقط نگاه کردیم
آره دوست عزیز تویی که میگی اسیر مجازی نامه هاشدیم اینه حقیقت هر اتفاقی بدون دلیل نیست این است قاعده ی اصل وجود
دراین میان هم کسانی بودند که نمی توانستند انسان نباشند تباه شدند وجزای همرنگ نشدنشان با جماعت این بود،تقصیری هم نداشتند بلد نبودند انسان نباشند
از مرگ انسانین نوشتیم پست گذاشتیم،هزاران لایک نصیبمان شد به چه قیمت
برای کسانی نوشتیم که خودشان دچار بودن حق هم داشتند انسانیت درخیلی هایشان مرده بود
سوار تاکسی ها شدیم حرف از بی مرامی ها بود
حالاکه همه در اطرافمان از بی مرامی می گویند ودم از انسانیت و وفا داری میزنند پس چرا همه ی ماانقدر زجر میدهیم یکدیگررا...
دروغ چرا شاید به مذاق خیلی هایتان خوش نیاید انسانیت مرد خاکستر شد.........تمام
محبت های دیگران جلوی چشم ها را نمیگیرد وتنها هنرمندانند که زجر میکشند آنهایی که درتنهایی های خودشان به خلق آثار هنری میپردازنداز خودواقعیشان فاصله میگیرند به دلیل اینکه خودشان را میان این انسان های بی چشم ورو گم کردند
کاش کمی انسان تر باشیم با وجود باشیم جرات ثابت کردن داشته باشیم نه اینکه در هنگام هجوم مشکلات پشت دروغ هایما پنهان شویم انسان ها گوشه گیر کردن همنوعانشان را خوب بلندن زخم میزنند ساکت میکنند منزوی میکنند بعد میگویند هی رفیق چرا تو قیافه ای نکنه قهری چرا خودتو میگیری ؟
یکی نیست بگه تو اگه شعورت میرسید به جای این جملات بی سر وته از طرف مقابلت دلجویی میکردی چقدر خوب است اگر تلخ میگوییم عذر خواهی کنیم به خداوندی خدا کوچک نمی شویم
خیلی هایتان میخوانید موافقت خود را بیان میکنید وبی تفاوت میگذرید و میروید چون ادعا دارید انسان های خوبی هستید ولی هر کس که ای مطلب را میخواند بار سنگینی بر دوشش است حداقل به منی که نویسنده ی این متنم مدیون میشود اگر بی تفاوت عبور کند بیایید رفتار هایمان راتغییر بدهیم این روز های رفتار های آزار دهنده زیاد میبینیم مقصرش هم خودمان هستیم
به خدا همه ی انسان ها دل دارند ناراحت میشوند،میشکنند
آی مسلمان هافراموش کردید دین ما دین اسلام دین مهربانی هاست؟؟؟؟