خداوندا مرا را ببخش که مسلمان نبودم و خودم را مسلمان معرفی کردم
خداوندا مرا ببخش که با عملکردم نه تنها بی دینی را به تو رهنمون نشدم
بله چنان بد عمل کردم که چندین ضعیف الایمان را نیز از اسلام و ایمان به تو فراری دادم
خداوندا مرا ببخش که خود را خرج اسلام نکردم
خداوندا ما را ببخش ...
ما اسلام را خرج خود کردیم
خداوندا مرا ببخش که آخرت و رضایت تو را به دنیا و تعلقاتش فروختم ...
به دنیایی که هزار داماد اختیار کرده و تمامشان را کشته ...
خداوندا مرا ببخش ...
به آنان که در زمین اند رحم کن
تا کسی که در آسمان است به تو رحم کند . . .
یه پسرایی هستن که . . .
صدای خنده هاشون تو خیابون میپیچه
شلواراشون نه خیلی براشون بزرگه نه خیلی کوچیک
ابروهاشون فابریک خودشونه
همونایی که نه لکسوز دارن
نه کمـری...
اما مـرام دارن
چشمشون همه جا کار نمی کنه
و دنبال موی بلوند و چشم آبی نیست
پسرایی که موزیکـ های خارجی رو بدون معنی کردن حفظ نمیکنن
پُــــز نمیـــــــدن
پاتوق شون مهمونی و شیشه و انواع مشروبی جات نیست
آره رفیـق . . .
اونایی که تکیه کلامشون معرفته
بی ریا، با خدا، مهـربون و با مسئولیتن
آدم میتــونه بهشون تکیه کنه
کنارشـون آرامش داری
کنـارش باشی یا نباشی حواسش به بقیه دخترا نیست
و آدم ها رو مثل هـم نمی بینن
این جور پسرا خیلی مـردن
خیلی تکن، خیلی خاصن ...
خیلی شوخن و جنگولکـ بازی در میـارن
ولی احساس شون قویه
آه که بکشن خدا دنیا رو واسشون زیر و رو میکنه . . .
به سلامتیشون....
سلام دوستان عزیزم
باآرزوی قبولی طاعات وعباداتتون مخصوصاً دراین شب های عزیز
مدتی است عده ای از یاران نسبت به بنده کم لطفی کردند که پیام هایی حاوی متن هایی عجیب از دوستانی که حتی فکرش راهم نمیکردم دریافت کردم...
حال یک سوال:اگر وبلاگ اهورا برای شما دوستان مشکل به وجود میاره وباعث به وجود آمدن دغدغه هایی برای شما میشه، بنده حقیر هرچه سریع تر اقدامات لازم روبرای حذف وبلاگ انجام بدم...
درصورت مثبت بودن پاسخ شما عزیزان یک لحظه هم درنگ نخواهم کرد....
ارادتمندیم
اهورا....
شرمنده کوروش
از نسل آریایی چند پسر ابرو برداشته ماند..
از کاخ سلطنیت چند پاره سنگ به جا ماند..
ازکشورت یک گربه به جا ماند..
شرمنده کوروش
کتیبه ات دست بیگانه هاست..
تخت جمشیدت ویرانه است..
سنگهایش فروخته شد و مانده هایش دفترجملات یادگاری ملت شد..
شرمنده روزت در تقویم ایران به رسمیت شناخته نشده و جای
یادبود تو یادمان دادن امام زاده ها را یادکنیم...ولی این موردبد نبود
شرمنده از قدرت ایران زمین که ی زمان دنیا را میلرزاند
برای خوشبخت بودن، فرش قرمز لازم نیست.
دفتری پر از ورق، نمره بیست، یا اسکناس های دویست، لازم نیست.
لباس زربفت، لازم نیست.
به خداقسم لازم نیست!
نیازی به فریاد حوادث نیست.
موسیقی باران، برای دلخوشی کافیست.
سلامی به پدر، نگاهی به خواهر کافیست.
برای خوشبخت بودن، آغوش گرم یک مادر کافیست.
سواری روی موج خیال، نشستن کنار یادگاریها، رفتن میان خاطره ها کافیست.
برای خوشبخت بودن، یک احساس کوچک خوشبختی کافیست...!
نیست؟!