رفتم...

به یک‏ جایی از زندگی که رسیدی، می فهمی :

اونی که زود میرنجه زود میره، زود هم برمیگرده. ولی اونی که دیر میرنجه دیر میره، اما دیگه برنمیگرده ی

.

.

رفتم گفتم از خیرش می گذرم

شنیدم که زیر لب گفت از شرش خلاص شدم …

ومن رفتم

شعرنوشته:راه عشق

به یکدیگر عشق بورزید ولی عشق را به بند نکشید.

.

.

.

مرابردی تااوج خیال

مرابردی تافرض محال

مراهمسفر خودنمودی

مراتااوجها همره نمودی

بیاتاطی کنیم مسیر عشقو

بیا تقسیم کنیم این سرنوشتو

مراباخود ببر هر جا که بردی

منم با تو میام هرجاکه بردیم

.

.

 

سختــ ترین فعلیــ که برایتــــ به سادگیــــــ صرفـــــ کردم ، عمـــــــرم بود …

نگرانــ نبودنتـ نباشـ … نفرینتـــ نمیکنمــ

همینـــ که دیگر جایتــــ در دعاهایتـــم خالیستــــ ، برایتـــ کافیستــــ

 

 

متاسفم...

نبودن هایی هست که هیچ بودنی جبرانش نمی کند!کسانی هستند که هرگز تکرار

نمی شوند...

و حرف هایی که معنیشان را خیلی دیر می فهمیم...

.

.

 

فرصتهای زندگی رادریابیم وبدانیم که فرصت با هم بودن چقدرمحدود است

معتمدباش...

اعتماد را می توان به احساس یک کودک یکساله تشبیه کرد،

وقتی که شما آنرا به بالا پرتاب می کنید،

او میخندد .....

چراکه یقین دارد شما او را خواهید گرفت،

این یعنی اعتماد!!!

 

گلوله های پوچ

جنگجویان درسنگرهاباتفنگ وگلوله برای بدست آوردن آزادی ونقائص اجتماعی وتامین سعادت مردم    می جنگند
ولی نویسندگان به کمک قلم به جنگ معایب جامعه می روندوپیروزی
این هاقطعی ترووسیع ترازپیروزی باروت است...
.
.
.
تفنگ های پربرای شلیک به مغزهای پرساخته شده اند
ومغزهای خالی برای پرکردن تفنگ

دل...

آنکس که به دیگری خدمت می کند،اگرنخواهدخودراپست وخسیس نشان دهد،باید یکباره آن راازیادببرد،محبتی راکه درحق کسی شده به یاداوآوردن ودرباره ی آن سخن گفتن،باسرزنش کردن چندان تفاوتی ندارد...

.

.

.

اگربر آب روی خسی باشی ،اگربرهواپری پرنده ای باشی،

دل بدست آرتاکسی باشی.

تابلوی شام آخر!!!

لئوناردو داوینچی هنگام کشیدن تابلوی شام آخر دچار مشکل بزرگی شد: می‌بایست نیکی را به شکل عیسی و بدی را به شکل یهودا، از یاران مسیح که هنگام شام تصمیم گرفت به او خیانت کند، تصویر می‌کرد. کار را نیمه تمام رها کرد تا مدل‌های آرمانیش را پیدا کند.
روزی در یک مراسم همسرایی، تصویر کامل مسیح را در چهره یکی از آن جوانان همسرا یافت. جوان را به کارگاهش دعوت کرد و از چهره‌اش اتودها و طرح‌هایی برداشت.

سه سال گذشت... تابلو شام آخر تقریبأ تمام شده بود؛ اما داوینچی هنوز برای یهودا مدل مناسبی پیدا نکرده بود. کاردینال مسئول کلیسا کم کم به او فشار می‌آورد که نقاشی دیواری را زودتر تمام کند.

نقاش پس از روزها جستجو، جوان شکسته و ژنده‌پوش و مستی را در جوی آبی یافت. به زحمت از دستیارانش خواست او را تا کلیسا بیاورند، چون دیگر فرصتی برای طرح برداشتن نداشت.

گدا را که درست نمی‌فهمید چه خبر است، به کلیسا آوردند: دستیاران سرپا نگه‌اش داشتند و در همان وضع، داوینچی از خطوط بی‌تقوایی، گناه و خودپرستی که به خوبی بر آن چهره نقش بسته بودند، نسخه برداری کرد.

وقتی کارش تمام شد، گدا، که دیگر مستی کمی از سرش پریده بود، چشم‌هایش را باز کرد و نقاشی پیش رویش را دید و با آمیزه‌ای از شگفتی و اندوه گفت: «من این تابلو را قبلأ دیده‌ام!»
داوینچی با تعجب پرسید: «کی؟»

- سه سال قبل، پیش از آنکه همه چیزم را از دست بدهم. موقعی که در یک گروه همسرایی آواز می‌خواندم، زندگی پر رویایی داشتم و هنرمندی از من دعوت کرد تا مدل نقاشی چهره عیسی شوم

دانش

زگهواره تاگوردانش بجوی

 

انسان فـرزانه با مشعـل دانش و حکمت، پیش رفته و راه بشریت را روشن می سازد . (جبران خلیل جبران)

خیلی ها...

این روز و روزگار توی دوره ای زندگی می کنیم که:

خودکار1000تومان،لاک غلط گیر3000تومان

توی این زندگی حتی روی کاغذ هم اشتباه بنویسی

واست گرون تموم میشه...

توی این زندگی چه بخواهی وچه نخواهی خیلی چیز ها برایت گران تمام می شوند...

خیلی ها بدون اجازه به زندگی ات سرک می کشند...

خیلی ها درزندگی ات به جای تو تصمیم می گیرند وحق انتخابی برایت قائل نمی شوند...

خیلی ها بدون اینکه حتی خودت بفهمی زیر پایت راخالی می کنند...

خیلی ها ازپشت به توخنجر می زنند وپس از مرگت درمراسم ختمت شرکت می کنند...

...

بگذریم ازاین خیلی ها

خیلی ها خیلی کارها می کنند...

مادرزندگیمان چه کرده ایم که بتوانیم به آن افتخار کنیم؟؟

ازاین به بعد بیشتر مطالبی که در وبلاگ می گذارم نوشته های خودم است

شرمنده اگر باب میل خیلی هانیست....

فرش زندگی....

 

مثل قالی نیمه تمام

  .

 به دارم کشیده ای !

 .

 یا ببافم

 یا بشکافم

 اول و آخر که به پای تو می افتم !